niedziela, 2 sierpnia 2020

Firia

Wygląd: 


Imię: Firia
Ksywki: Lava (jej ulubione), Fire, Firi (to ostatnie zarezerwowane tylko dla rodziny i przyjaciół)
Tytuł: Przybłęda (0)
Wiek: 9 miesięcy
Rasa: Magiczny wilk
Płeć: Wadera
Status: Na szukanie miłości jeszcze przyjdzie czas
Szuka opiekuna: nie
Stanowisko: Uczennica
Charakter: Kiedy może, pozostaje w okolicy dobrze poznanych miejsc. Bardzo boi się nowych sytuacji, a także obcych. Nie lubi być w centrum uwagi. Można powiedzieć, że silnie działają w niej instynkty przetrwania; albo "walczy" albo ucieka. Nie lubi samotności; woli towarzystwo brata lub rodzica, ewentualnie przyjaznego odmieńca. Jest ciekawa świata, ale z podanych wcześniej powodów zamiast sama wszystko odkrywać, zadaje multum pytań. Jak wiele maluchów, jest bardzo uparta. Jeśli coś jej nie pasuje, odmawia ruszenia się z miejsca; nie tłumacząc nawet o co chodzi. Jest też pamiętliwa i obrażalska. Tata jednak próbuje ją nauczyć, że nie warto się kłócić, a co dopiero mścić.
Cechy szczególne: Temperatura jej ciała jest nieco wyższa, niż u innych wilków; Firii było wiecznie zimno, dlatego zawsze nosi na sobie jakieś ciepłe okrycie. Poduszki łap wadery są wiecznie gorące; czasem mogą zostawić na roślinach przypalone ślady. Kiedy używa magii, jej oczy zmieniają kolor z zielonego na złoty.
Żywioł przewodni: Nieznany, ale rodzice zgadują, że będzie to ogień.
Żywioły: Nieznane
Talenty: Jest odporna na wysokie temperatury. Od małego pokazywała, że potrafi naprawdę głośno krzyczeć i mocno gryźć. Dobrze jej wychodzi kopanie dołków w piasku.
Słabe punkty: Jest bardzo bojaźliwa, jeśli ma do czynienia z czymś nowym/kimś obcym. Ze względu na żywioł, źle znosi niższe temperatury. Zostawiane na roślinności przypalone ślady nie ułatwiają ukrycia się w lesie przed wrogiem. Nie może dotknąć wody poduszkami łap; sprawia jej to ból. Bardzo łatwo ją nastraszyć bądź sprowokować do ataku. Dopiero uczy się wyzbyć szczenięcej naiwności. 
Potrafi czytać: nie (0/2)
Potrafi pisać: nie (0/2)
Potrafi liczyć: nie (0/3)
Umiejętności:
szybkość:
wytrzymałość:
siła:
zwinność:
skoki:
inteligencja:
moc:
Rodzina: Mama Lind, tata Crane, przyrodni brat Morgan
Majątek: 
  • Punkty: 0
  • SG: 0
  • ZK: 0
  • Bellos: 0
  • Magiczne przedmioty: brak
  • Rzadkie przedmioty: brak
  • Wyjątkowe rośliny: brak
  • Rzeczy znalezione w op: Specjalnie przerobiona przez jej mamę puchowa kurtka.
Punkty pożywienia: 50
Zdrowie: 100%
Historia po dołączeniu: Nie miała jeszcze okazji przeżyć żadnych przygód.

czwartek, 9 lipca 2020

Gavriel

Wygląd: Gavriel już na pierwszy rzut oka wygląda na osobnika o ironicznym poczuciu humoru. Jego ciemne oczy błyskają złośliwie przy każdym spotkaniu z innym wilkiem. Kiedy jednak używa mocy jaśnieją i przybierają określony kolor.
Jest basiorem średniego wzrostu. Jego futro jest ciemne, praktycznie czarne. W kilku miejscach na jego ciele przechodzą plamki oraz paski jaśniejszego lub ciemniejszego odcienia. Na jego grzbiecie znajduje się ciemna plama, zmieniająca kolor zależnie od używanej mocy (kolor jest wówczas ten sam co oczu, lecz znacznie bledszy i przypominający raczej mieniące się galaxy). Niewielu zauważa, że kolor zmieniają także poduszki jego łap.

Imię: Gavriel
Ksywki: -
Tytuł: Przybłęda, Tęskny innego świata (0)
Wiek: 2 lata i 10 miesięcy, ale fizycznie o pół roku mniej
Rasa: magiczny wilk
Płeć: basior
Status: wolny
Szuka opiekuna: nie
Stanowisko: uczeń
Charakter: Gavriel jest chodzącą zagadką. Nie ważne z kim rozmawia, zawsze potrafi odwrócić kota ogonem. Współrozmówca kończy z przygłupim i bardzo zdezorientowanym wyrazem twarzy, a  sam Gavriel z triumfalnym uśmieszkiem. To wszystko wynika z jego zdolności blefowania oraz zamiłowania do zabawy słowem. Umiejętnie przy tym wykorzystuje swoją wiedzę oraz udawania, że wie rzeczy których... w rzeczywistości nie wie. Aby nie wyszło to na jaw, stara się czym prędzej nadrobić zaległości (byle poza wzrokiem większego grona wilków). To też przyczynia się do tego, iż Gavriel pracuje umysłowo ciężej, niż przeciętny wilk. Dla zdobycia potrzebnej mu wiedzy jest skłonny do sporych poświęceń.
Stara sobie przypiąć łatkę najmądrzejszego wilka w watasze. Sprawia wrażenie niezwykle zarozumiałego i egoistycznego. W praktyce jednak jest osobnikiem niezwykle chaotycznym, który unika walki innej, niż jedynie słownej. Czasem sam wzbudza w innych gniew, jednak nie zawsze jest to jego zamiar. Preferuje zagubienie i poczucie ogłupienia ze strony drugiego wilka.
Uwielbia nabywać znajomości i wykorzystywać je. Gavriel z całą pewnością intryguje i nakłania do konkurowania. Jest to jego główny zamiar... lecz nikomu o tym nie powie. Jest skryty i nigdy nie dzieli się swoimi prawdziwymi odczuciami. Posługuje się kłamstwami tak samo często jak prawdą. Postawić granicę pomiędzy tym, co jest faktem, a co fikcją potrafi tylko ktoś, kto go doskonale zna... czyli nikt z Watahy Magicznego Kruka. Z tego też powodu Gavriel korzysta jak tylko może ze swojego (powstałego przypadkiem) autorytetu.
Cechy szczególne: Duże ciemne oczy (oraz grzbiet) zmieniające kolor zależnie od używanej mocy. Używając podstawowej wersji broni oczy, grzbiet oraz sama broń mają kolor intensywniej zieleni. Jeśli jednak wplata w to właściwości innych żywiołów (czego jeszcze nie poznał i pewnie jeszcze trochę mu to zajmie) mogą mieć też wiele innych odcieni - błękitne od wody, bladofioletowe od powietrza, krwistoczerwone od ognia i karmelowe od ziemi.
Żywioł przewodni: magia
Żywioły: magia
Talenty: Wszyscy w otoczeniu Gavriela w ramach uproszczenia nazywają żywioł, którym włada Gavriel magią. W rzeczywistości jest to dość interesująca hybryda żywiołów bojowych - Gavriel potrafi przywołać i użyć w przeciągu kolejnych kilku sekund dowolnie wybraną przez niego broń. Pociski znikają wraz z bronią, lecz uszkodzenia zostają. Używanie tych zdolności wymaga od Gavriela nie lada refleksu oraz wysiłku. Ponadto może przywoływać tylko broń, którą już doskonale zna i potrafi się nią posługiwać.
Słabe punkty:
- jego moc jest niezwykle trudna, przez co i również bardzo słaba w porównaniu z innymi wilkami. Jedynie przy odpowiednim treningu i latach praktyki byłby zdolny wykorzystać ją w pełni.
- jest bardzo niezdarny
- nie umie polować
Potrafi czytać: tak
Potrafi pisać: nie (0/2)
Potrafi liczyć: nie (0/3)
Umiejętności:
szybkość: 6 pkt.
wytrzymałość: 6 pkt.
siła: 5 pkt.
zwinność (giętkość): 5 pkt.
skoki: 3 pkt.
inteligencja: 45 pkt.
moc: 5,00 pkt.
Rodzina: Mama Suzanna. Kto jest ojcem wie tylko Gavriel i część z jego wyżej postawionych znajomych. Nie są jednak skłonni do dzielenia się tą informacją.
Majątek:
  • Punkty: 0
  • SG: 0
  • ZK: 0
  • Belloss: 0
  • Magiczne przedmioty: brak
  • Rzadkie przedmioty: brak
  • Wyjątkowe rośliny: brak
  • Rzeczy znalezione w op.: brak
Punkty pożywienia: 50
Zdrowie: 100%
Historia przed dołączeniem: Gavriel raczej nieszczególnie chętnie dzieli się swoją historią. Płynnie zmienia temat i skupia się na najbardziej interesujących elementach, które może i brzmią abstrakcyjnie, lecz ostatecznie okazują się prawdziwe.
Pewne jest, że Gavriel uczył się od najlepszych. Zna wiele sztuczek oraz posiada imponującą wiedzę na temat teorii walki. Utrzymuje, że uczył się od tych samych osób, co rodzina królewska, albo - jak czasem mawia - "nawet jeszcze lepszych". Wspominał również, że gdyby został w Białym Królestwie byłby... wiedźminem.
Pewne jest, że wiele czasu spędzał w karczmie Elvina, obserwując przebywające tam wilki i starając się zapamiętać jak najwięcej szczegółów na ich temat. Wiadomo też, że mieszkał w zupełnie innym miejscu. Nie ma za to pewności, gdzie dokładnie.
Gavriel mawia, że ma znajomości w Białym Królestwie. Rzadko kiedy jednak precyzuje, jakie dokładnie i skąd, przez co może brzmieć to jako zwykłe przechwałki. Przy pierwszej lepszej wizycie w Białym Królestwie okazuje się jednak, że praktycznie każdy, do kogo zagaduje Gavriel, doskonale go zna, włączając w to samą władzę Białego Królestwa. Sprawia wrażenie... miejskiego celebryty.
Historia po dołączeniu: Nie miał okazji przeżyć żadnych przygód... jeszcze.
Właściciel: Avrille

Po przemianie: Jako człowiek Gavriel jest przeciętnego wzrostu chłopakiem. Ma krótkie, bardzo grube włosy koloru głębokiej czerni. Zwijają się w dość chaotyczne loki i fale. Trudno je ujarzmić. Powtarza, że prawdopodobnie zapuści je w najbliższych latach. Jego twarz jest owalna, o mocno zarysowanej brodzie. Ma pełne usta i prosty nos. Jego duże, ciemne oczy przyciągają wzrok. Są też często podkrążone. Kolejną cechą szczególną jest jego naturalnie ciemniejsza karnacja.
Ubiera się wygodnie, ale jednocześnie schludnie. Preferuje stonowane kolory.

sobota, 13 czerwca 2020

Wilat

Wygląd: Wilat jest niewielkim (70 cm w kłębie) basiorem. Jego szare, pręgowane futro kontrastuje z białym podbrzuszem. Jest ono gęste i zwykle nieco rozczochrane. Na jego łapach widoczne są ciemniejsze runy, które co kilka tygodni święcą się na zielono. Ogon stanowi pośrednik między długim i cienkim kocim ogonem a krótszym, bardziej puszystym ogonem wilczym.
Lineart od ThisAccountIsDead462 na DeviantArt, kolory są właścicielki Wilata.

Imię: Wilat
Ksywki: Wil
Tytuł: Przybłęda, Sojusznik Ziemi (0)
Wiek: 5 lat
Rasa: hybryda
Płeć: basior
Status: wolny
Stanowisko: wojownik
Charakter: Wilat jest zrównoważonym wilkiem. Stara się zawsze zachować zimną krew, choć nie zawsze mu się to udaje. Nie ukrywa emocji jak robią to niektóre wilki. Jest szczery do bólu i rzadko broni swoich racji, nawet gdy mógłby na tym skorzystać. W przypadku obcych nieco chłodny, ale im więcej czasu się z nim spędza, tym bardziej się otwiera. Za najlepszym przyjacielem skoczyłby nawet do bardzo, bardzo mokrej wody. Uwielbia szczeniaki. Może to dlatego, że sam zachowuje się jak szczeniak? Co kilka tygodni miewa zawroty głowy i jest nie w sosie. Jest to spowodowane świeceniem dziwnych run na jego łapach. Lepiej się wtedy do niego nie odzywać, chyba że chce się zaryzykować bolesne zadrapanie po nosie.
Cechy szczególne: Co kilka nocy na runy na jego łapach zaczynają się świecić na zielono. Nie wie, dlaczego tak się dzieje. Potrafi chować pazury. Rozumie język kotowatych i nie boi się ich.
Żywioł przewodni: natura
Żywioły: natura
Talenty: Nieźle jak na wilka chodzi po drzewach. I w przeciwieństwie do wilka, robi to bez wyraźnej potrzeby. Kto mu zabroni? Jego magiczne moce nie są na razie jakieś powalające, ale może sterować wzrostem niewielkich roślin, na przykład krzewów i kwiatów.
Słabe punkty: Robi coś, zanim o tym pomyśli. Ciągle się gdzieś spieszy, co niemal nigdy nie wychodzi mu na dobre. Nie lubi wody (chociaż to marne określenie. To tak, jakby powiedzieć, że podczas 40-stopniowego upału jest trochę ciepło)
Potrafi czytać: nie (0/2)
Potrafi pisać: nie (0/2)
Potrafi liczyć: nie (0/3)
Umiejętności:
szybkość: 20 pkt
wytrzymałość: 5 pkt
siła: 10 pkt.
zwinność (giętkość): 30
skoki: 10 pkt.
inteligencja: 5 pkt.
moc: 10,00 pkt.
Rodzina: Najbliższym mu zwierzęciem był Kitkat z bandy dzikich kotów. Wil nie wie, co się z nim stało, ale najprawdopodobniej został adoptowany przez ludzi. Imienie matki nawet nie poznał.
Majątek:

  • Punkty: 0
  • SG: 0
  • ZK: 0
  • Belloss: 0
  • Magiczne przedmioty: brak
  • Rzadkie przedmioty: brak
  • Wyjątkowe rośliny: brak
  • Rzeczy znalezione w op.: Wyschnięty, stary liść z pyska jego wilczej matki. Mimo upływu tylu lat wciąż się nie rozpadł, a Wilat zawsze ma go przy sobie.
Punkty pożywienia: 50
Zdrowie: 100%
Historia przed dołączeniem: Wilat urodził się na wysypisku w zapomnianym lesie. Urodziła go samotna wadera wygnana z watahy. Kilka godzin po porodzie zmarła, a bezbronny Wilat wziął jedyne, co mu po niej pozostało — wyschnięty liść z jej pyska — i wyruszył na poszukiwanie domu. Zaopiekowała się nim i wykarmiła go banda zdziczałych kotów, które widząc jego podobieństwo do kota, zaakceptowała go na kilka tygodni. Po tym porzuciła go, ale Wil wiedział już, jak przetrwać. Kolejne trzy lata spędził na unikaniu dzikich psów, hyclów zapuszczających się w głąb lasu, polowaniu i zacieśnianiu więzi z naturą. Kilka dni przed odnalezieniem Watahy Magicznego Kruka miał wizję. Wtedy zrozumiał, że nie jest zwykłym kotem czy wilkiem, a hybrydą. Od tamtego czasu co kilka tygodni w nocy runy na jego łapach zaczynają się świecić na zielono.
Historia po dołączeniu: Jeszcze nie miał okazji przeżyć żadnych przygód.

wtorek, 15 października 2019

Sileenthar

Wygląd: Chuda, jasnoszara waderka z kępą przyszłej grzywki na czubku głowy. Futerko na szczupłym, mieszczącym się w ramach prostokąta tułowiu, jest krótkie i gładkie w dotyku. Z daleka wygląda na niemal jednolite, ale przy dokładniejszych oględzinach można wyróżnić kilka odmian - przez grzbiet Silee przebiega ciemna pręga, a niektóre części ciała zaczynają pokrywać cętki. Jej nos jest całkiem biały, podobnie jak puch w krótkich, trójkątnych uszach. Nieruchome oczy zasnuwa bielmo. Przez średniej długości, niezbyt puszysty ogon przebiegają trzy cienkie pręgi. Jego kita jest postrzępiona, o kilka tonów jaśniejsza od reszta ciała. Długie, patykowate łapki wieńczą ciemne pazury i kremowobiałe opuszki.

Imię: Sileenthar
Ksywki: Każe się wołać Silee, choć zdecydowanie woli swoje pełne, niestety przydługie imię
Tytuł: Przybłęda (0)
Wiek: 2,5 roku
Rasa: Bliżej nieokreślona hybryda
Płeć: wadera
Status: -
Szuka opiekuna: nie
Stanowisko: maluch
Charakter: W pierwszych miesiącach życia bystra, towarzyska waderka, jedynie momentami nie co za bardzo uparta bądź zadziorna. Ma bardzo silnie rozwinięte poczucie sprawiedliwości, ale na początku bardziej względem innych niż siebie - później poziom mniej więcej się wyrównuje. Bywa niesamowicie obrażalska, ale ogólnie sprawia wrażenie rezolutnej, przyjaznej samiczki.
Dość szybko zaczyna osiągać dojrzałość, a gdy to się dzieje, jej żywy temperament z miesiąca na miesiąc coraz bardziej stygnie. Kształcąca się osobowość ukazuje uroczą, nieśmiałą ekstrawertyczkę o niestandardowym sposobie myślenia i barwnej wyobraźni. Przez większość czasu cechuje ją niemal stoicki spokój, ale kosztem duszenia w sobie emocji. Bardzo łatwo ją zaskoczyć.
Często jest zbytnio uległa, zdecydowanie za łatwo wybacza i nie wyciąga konsekwencji. Bywa co prawda stanowcza, czasem nawet za bardzo, ale zazwyczaj ogranicza się do upartego "nie". Potrzebuje czasu, by przemyśleć każdą odpowiedź, nie potrafi improwizować i decydować spontanicznie. Pracuje nad znalezieniem złotego środka, asertywności, ale nie idzie jej to najlepiej.
Cechy szczególne: Przede wszystkim, jest całkowicie, niezaprzeczalnie i nieodwracalnie pozbawiona wzroku. Efektem są wyostrzone pozostałe zmysły i brak jakiegokolwiek pojęcia o kolorach. Wszystkiemu, czego nie może poczuć, przypisuje jakąś wartość emocjonalną, co uznaje za swego rodzaju grę. Niezależnie od pogody, jej futro pozostaje chłodne, Silee naturalnie ma też nieco niższą temperaturę ciała niż inne wilki.
Co bardziej spostrzegawcze osoby z jej otoczenia od czasu do czasu dostrzegą w jej towarzystwie pojedyncze sylwetki, znikające z pola widzenia, gdy spojrzy się na nie wprost.
Żywioł przewodni: nieznany
Żywioły: nieznane
Talenty: Fascynuje ją wszelaka muzyka - tylko czeka, aż nauczy się przemiany w człowieka i sama będzie mogła na czymś zagrać, w dodatku wprost marzy o odkryciu w sobie żywiołu z nią związanego. Poza tym cały czas szuka.
Słabe punkty: Naturalnie ma nieco niższą temperaturę ciała niż inne wilki, co utrudnia szybkie stwierdzenie gorączki i zwiększa podatność na przegrzania, zaś krótkie futro uniemożliwia swobodne działanie na mrozie - przedział odpowiednich dla niej temperatur jest zatem wąski. Jest permanentnie pozbawiona zmysłu wzroku - wiąże się to z trudnościami w przyswajaniu wiedzy i nieporozumieniami w kontaktach towarzyskich.
Jest dość słabej kondycji i zdrowia, drobna i bardzo szczupła. Nie pływa zbyt dobrze, za szybko się męczy, słaba w pojedynkach siłowych i biegach na długie dystanse - zdecydowanie jest piechurem. Szczególnie podatna na choroby układu oddechowego.
Straszliwie obawia się dźwięku drapania o takie powierzchnie jak tynkowana ściana czy szyba, a także pocierania o siebie kartkami papieru. Bardzo drażni ją dłuższy kontakt z piaskiem. W pierwszych miesiącach życia umiarkowanie niepokoją ją morskie głębiny i ciemności, później świadomość znalezienia się w sytuacji bez wyjścia, zarówno w sensie psychicznym, jak i fizycznym. Najbardziej boi się śmierci przez uduszenie i w okolicznościach, w których będzie wiedziała, że zawiodła.
Potrafi czytać: nie (0/2)
Potrafi pisać: nie (0/2)
Potrafi liczyć: nie (0/2)
Umiejętności:
Szybkość: 5
Wytrzymałość: 5
Siła: 4
Zwinność (giętkość): 2
Skoki: 4
Inteligencja: 30
Moc: 3,00
Rodzina: Leah jest jej przybraną matką, o czym jak na razie nie wie. Jest jeszcze Arkan, którego, pomimo znaczących różnic, traktuje trochę jak starszego brata
Majątek:

  • Punkty: 0
  • SG: 0
  • ZK: 0
  • Bellos: 0
  • Magiczne przedmioty: brak
  • Rzadkie przedmioty: brak
  • Wyjątkowe rośliny: brak
  • Rzeczy znalezione w op.: Wyplatany kosz w którym spała przez pierwsze miesiące swojego życia i nie pierwszej już młodości, szaroniebieski koc, nadpalony na brzegach.
Punkty pożywienia: 50
Zdrowie: 100%
Historia przed dołączeniem: nieznana
Historia po dołączeniu: Jeszcze nic jej tu nie spotkało.
Właściciel: Errika

poniedziałek, 14 października 2019

Yngvi

Wygląd: Drobna i szczupła wilczyca. Posiada długie futerko będące zawsze w lekkim nieładzie, które sama właścicielka nazywa artystycznym. Większość sierści jest śnieżnobiała, lecz na całym ciele można zauważyć różnokolorowe plamki. Idą one długim pasem po grzbiecie, aż do końca długiego i niezwykle puszystego ogona. Wśród łatek przeważają rude, lecz można zauważyć również sporo orzechowych czy cynamonowych. Znacznie mniejsze rozchodzą się jeszcze w okolicach łap i piersi. Kilka mikroskopijnych plamek znajduje się również na długich i smukłych uszach. Oczy Yngvi mają bladoniebieską, lodową barwę. Nos nieznacznie wpada w granat. Z łba wilczycy wyrastają długie, jasnorude włosy z tendencją do falowania. Poduszki jej łap są jasnoróżowe. Vi to naprawdę ładna samiczka.

Imię: Yngvi
Ksywki: Vi
Tytuł: Przybłęda (0)
Wiek: 2 lata
Rasa: magiczny wilk
Płeć: wadera
Status: A żeby to jeden...
Szuka opiekuna: nie
Charakter: Yngvi to prawdziwy wulkan energii. Świetnie odnajduje się w towarzystwie innych szczeniaków oraz dorosłych. Zawsze radosna, optymistyczna, wręcz naiwna z łatwością zjednuje sobie przyjaciół. Lubi angażować się w wilcze życie. Gdzie tylko coś się dzieje, tam nie może jej zabraknąć. Od zawsze wykazuje zainteresowanie muzyką. Często męczy swoją rodzinę, by wysłuchiwali jej śpiewu. Dodatkowo zawsze stara się namówić brata do śpiewania z nią w duecie. Lubi droczyć się z bliźniakiem. Chociaż sprawia wrażenie, że nic nie jest w stanie zepsuć jej nastroju, to rusza ją bardzo niesprawiedliwość oraz wykluczanie z grupy. Zależy jej, by wszyscy siebie tolerowali, więc gdy tylko wybuchają jakiekolwiek kłótnie, Yngvi wręcz musi się w nie zaangażować. Odznacza się sporą wrażliwością. Jest naiwna i dość głupiutka, lecz przy tym niezwykle pewna siebie. Nie przeszkadza jej bycie w centrum zainteresowania. Chce, żeby wszyscy ją lubili i bardzo przejmuje się tym, gdy ktoś za nią nie przepada. Jest bardzo kochliwa. Kreatywna i niecierpliwa.
Cechy szczególne: Granatowy nos oraz bladoniebieskie oczy. 
Żywioł przewodni: nieznany
Żywioły: nieznany
Talenty: Ma niezwykle dobre wyczucie rytmu oraz ładny głos. Z łatwością zjednuje sobie inne wilki. Lubi sztukę.
Słabe punkty: Nie ma głowy do nauki. Musi poświęcić trochę czasu, by przyswoić wiedzę. Skutkiem tego (oraz jej braku cierpliwości, co jest kolejną wadą) jej stopnie nie należą do najwyższych. Jest naiwna. 
Potrafi czytać: nie (0/2)
Potrafi pisać: nie (0/2)
Potrafi liczyć: nie (0/3)
Umiejętności:
Szybkość: 136 pkt.
Wytrzymałość: 98 pkt.
Siła: 96 pkt.
Zwinność (giętkość): 142 pkt.
Skoki: 123 pkt.
Inteligencja: 85 pkt.
Moc: 119,25 pkt.
Rodzina: Mama Torance, tata Asgrim, brat bliźniak Yvar
Majątek:

  • Punkty: 0
  • SG: 0
  • ZK: 0
  • Belloss: 0
  • Magiczne przedmioty: brak
  • Rzadkie przedmioty: Medalion Giętkiego Kota (wcześniej należący do Asgrima)
  • Wyjątkowe rośliny: brak
  • Rzeczy znalezione w op.: brak
Punkty pożywienia: 50
Zdrowie: 100%
Historia po dołączeniu: Jak na razie brak.
Właściciel: Tina017/ulicznyksiadztomek@gmail.com

Yvar

Wygląd: Yvar jest jak na swój wiek dość wysokim szczeniakiem. W pierwszych miesiącach życia jest grubiutki. Z wiekiem nabiera muskulatury, przez co wygląda na starszego niż jest w rzeczywistości. Zwykle obojętny wyraz pyska również sprawia wrażenie, jakby gnieździła się w nim o wiele starsza dusza.
Większość jego ciała jest pokryta stosunkowo krótką sierścią o barwie skorupy orzecha włoskiego. Na prawej przedniej oraz tylnej lewej widnieją krótkie skarpetki zakrywające całe stópki o cynamonowym kolorze. Na lewej przedniej skarpetka sięga już łokcia. W ten sam kolor przechodzi również nieco bardziej puszysty od reszty ciała ogon oraz odziedziczone po ojcu łatki pod oczami w kształcie trójkątów. Uszy samczyka są w większości cynamonowe, lecz same końcówki przybierają czarną barwę. Z czoła z wiekiem zaczyna wyrastać coraz dłuższa grzywa, która powoli ciemnieje do - jakżeby inaczej - bardziej brązowawej barwy. Środki uszu, brwi oraz długi pas zaczynający się na szyi, przechodzą przez pierś i brzuch są o kilka tonów jaśniejsze. Yvar podobnie jak jego matka ma bladoniebieskie oczy przypominające swoim kolorem lód. Jednak w odróżnieniu od niej, te jego są o wiele chłodniejsze i spokojniejsze. Basiorek niemal zawsze porusza się nieco sztywno, jakby czuł się niezręcznie, co nie odbiega zbytnio od prawdy.

Imię: Yvar
Ksywki: Yv
Tytuł: Przybłęda (0)
Wiek: 2,5 roku
Rasa: magiczny wilk
Płeć: basior
Status: Yvar raczej unika przedstawicielek płci przeciwnej, więc zdecydowany brak.
Szuka opiekuna: nie
Charakter: Z reguły dość spokojny i milczący szczeniak. Rzadko udziela się w jakichkolwiek sporach, lecz kiedy już się tak wydarzy, chętnie robi użytek ze swoich zębów i pazurów. Stara się jednak nie zrobić nikomu zbytniej krzywdy. Ogółem samiec lubi bawić się w zapasy. Interesuje się obroną, sztukami walki oraz wilczą historią. To jego małe pasje. Gdy opowiada o dziejach przodków bądź ćwiczy walkę jego oczy zaczynają błyszczeć, a obojętny wyraz pyska zajmuje podekscytowany uśmiech. 
Yvar określa siebie jako realistę, choć wszyscy wokół z łatwością przypasowują go raczej do pesymistycznych poglądów. Nie jest zbyt pewny siebie, aczkolwiek nie pozwala się zanadto zdominować. Tak naprawdę jedyną osobą, która z a w s z e jest w stanie go do czegoś przekonać jest jego siostra bliźniaczka, Yngvi. W związku z tym, że jest nieznacznie starszy, wilk czuje się zobowiązany ją chronić. No i ma do niej pewną słabość. Basiorek boi się innych przedstawicielek przeciwnej płci. Sprawiają one, że czuje się niezręcznie i nie ma pojęcia co ze sobą zrobić. Zaczyna się jąkać i jak najszybciej ucieka w bardziej męskie towarzystwo. Nie jest specjalnie kreatywny. 
Cechy szczególne: Zdaje się zawsze nieco spięty. Posiada bardzo jasne oczy, przypominające kolorem lód oraz znajdujące się pod nimi cynamonowe plamki w kształcie trójkątów. Dobrze sobie radzi w zabawie w zapasy.
Żywioł przewodni: nieznany
Żywioły: nieznany
Talenty: Szybko uczy się przedmiotów związanych z obroną oraz atakiem. Z łatwością przyswaja historię. Po mutacji okazało się, że ma ładny i czysty głos.
Słabe punkty: Ma problemy z przedmiotami, które wymagają kreatywnego podejścia. Boi się waderek spoza rodziny i pająków. Mdli go, gdy znajduje się na pewnej wysokości. Nie przepada za wspinaczką; woli raczej stałą i płaską ziemię.
Potrafi czytać: nie (0/2)
Potrafi pisać: nie (0/2)
Potrafi liczyć: nie (0/3) 
Umiejętności:
Szybkość: 96 pkt.
Wytrzymałość: 138 pkt.
Siła: 156 pkt.
Zwinność (giętkość): 62 pkt.
Skoki: 83 pkt.
Inteligencja: 125 pkt.
Moc: 119,25 pkt.
Rodzina: Mama Torance, tata Asgrim, siostra bliźniaczka Yngvi.
Majątek:

  • SG: 0
  • ZK: 0
  • Belloss: 0
  • Magiczne przedmioty: Medalion Ognistych Smoków
  • Rzadkie przedmioty: Kamień Siwobrodego
  • Wyjątkowe rośliny: 5 róż sprawiedliwości, 19 nocnych lilii, smocza róża
  • Rzeczy znalezione w op.: brak
Punkty pożywienia: 50
Zdrowie: 100%
Historia po dołączeniu: Na razie brak.
Właściciel: Tina017/ulicznyksiadztomek@gmail.com

sobota, 12 października 2019

Naida

Wygląd: Naida jest niską i szczupłą waderką. Posiada gęste i puszyste futro, które przez jej lenistwo często jest splątane. Na lewych łapach oraz po prawej stronie głowy posiada białe łaty, reszta futra ma natomiast czarny kolor. Jej oczy mają błękitną barwę.

Imię: Naida
Ksywki: -
Tytuł: Przybłęda, Smakoszka Pływania (0)
Wiek: 2 lata i 6 miesięcy
Rasa: magiczny wilk
Płeć: wadera
Status: wolna
Stanowisko: patrol naziemny
Charakter: Naida to nadzwyczaj głośna i energiczna osoba. Bardzo szybko się rozprasza. Jest strasznie ciekawska, co może być dla innych trochę uciążliwe. Przez niecierpliwość zdarza się jej najpierw działać, a dopiero później myśleć. Tam gdzie Naida, tam i kłótnia.
Cechy szczególne: Kiedy rozmawia z kimś ważniejszym bądź budzącym jej respekt, zazwyczaj stara się unikać kontaktu wzrokowego. Mimowolnie uśmiecha się kiedy jest zestresowana lub kłamie. Zazwyczaj można ją usłyszeć już z daleka, ponieważ często krzyczy. Ma irytujący głos.
Żywioł przewodni: woda
Żywioły: woda
Talenty: Potrafi oddychać pod wodą. Jest nadzwyczaj dobra w irytowaniu innych wilków.
Słabe punkty:
- ma lęk wysokości, którego chce się za wszelką cenę pozbyć (choć nie idzie jej to za dobrze)
- jest bardzo niecierpliwa
- nie lubi, kiedy ktoś jej rozkazuje, chociaż zazwyczaj stara się tego nie okazywać
- jest zapominalska
- uwielbia się wdawać w kłótnie
Potrafi czytać: nie (0/2)
Potrafi pisać: nie (0/2)
Potrafi liczyć: nie (0/3)
Umiejętności:
Szybkość: 12 pkt.
Wytrzymałość: 5 pkt.
Siła: 3 pkt.
Zwinność (giętkość): 10 pkt.
Skoki: 10 pkt.
Inteligencja: 10 pkt.
Moc: 3,00 pkt.
Rodzina: nieznana
Majątek:
  • Punkty: 0
  • SG: 0
  • ZK: 0
  • Belloss: 0
  • Magiczne przedmioty: brak
  • Rzadkie przedmioty: brak
  • Wyjątkowe rośliny: 5 bursztynów
  • Rzeczy znalezione w op.: brak
Punkty pożywienia: 50
Zdrowie: 100%
Historia przed dołączeniem: Od urodzenia należała do małej watahy. Nie było tam innych wilków w jej wieku, więc zazwyczaj spędzała czas samotnie. Rodzice zawsze kazali jej być we wszystkim tą najlepszą i często porównywali ją do dorosłych. Będąc pod ciągłą presją, jaką wywoływali na niej rodzice - w wieku 10 miesięcy postanowiła uciec z watahy. Od tamtego momentu błądziła samotnie po świecie, aż do dnia, kiedy to została znaleziona przez jednego ze smoków na których podróżowała Wataha Magicznego Kruka. Ten myśląc, iż należy ona do watahy - zabrał ją ze sobą.
Historia po dołączeniu: Jeszcze nie miała okazji przeżyć żadnych przygód. Jedynie kłótnie, dramy i problemy z drzewami.
Właściciel: karube1@wp.pl