Sileenthar

Wygląd: Chuda, jasnoszara waderka z kępą przyszłej grzywki na czubku głowy. Futerko na szczupłym, mieszczącym się w ramach prostokąta tułowiu, jest krótkie i gładkie w dotyku. Z daleka wygląda na niemal jednolite, ale przy dokładniejszych oględzinach można wyróżnić kilka odmian - przez grzbiet Silee przebiega ciemna pręga, a niektóre części ciała zaczynają pokrywać cętki. Jej nos jest całkiem biały, podobnie jak puch w krótkich, trójkątnych uszach. Nieruchome oczy zasnuwa bielmo. Przez średniej długości, niezbyt puszysty ogon przebiegają trzy cienkie pręgi. Jego kita jest postrzępiona, o kilka tonów jaśniejsza od reszta ciała. Długie, patykowate łapki wieńczą ciemne pazury i kremowobiałe opuszki.

Imię: Sileenthar

Ksywki: Każe się wołać Silee, choć zdecydowanie woli swoje pełne, niestety przydługie imię

Tytuł: Przybłęda (0)

Wiek: 2,5 roku

Rasa: Bliżej nieokreślona hybryda

Płeć: wadera

Status: -

Szuka opiekuna: nie

Stanowisko: maluch

Charakter: W pierwszych miesiącach życia bystra, towarzyska waderka, jedynie momentami nie co za bardzo uparta bądź zadziorna. Ma bardzo silnie rozwinięte poczucie sprawiedliwości, ale na początku bardziej względem innych niż siebie - później poziom mniej więcej się wyrównuje. Bywa niesamowicie obrażalska, ale ogólnie sprawia wrażenie rezolutnej, przyjaznej samiczki.

Dość szybko zaczyna osiągać dojrzałość, a gdy to się dzieje, jej żywy temperament z miesiąca na miesiąc coraz bardziej stygnie. Kształcąca się osobowość ukazuje uroczą, nieśmiałą ekstrawertyczkę o niestandardowym sposobie myślenia i barwnej wyobraźni. Przez większość czasu cechuje ją niemal stoicki spokój, ale kosztem duszenia w sobie emocji. Bardzo łatwo ją zaskoczyć.

Często jest zbytnio uległa, zdecydowanie za łatwo wybacza i nie wyciąga konsekwencji. Bywa co prawda stanowcza, czasem nawet za bardzo, ale zazwyczaj ogranicza się do upartego "nie". Potrzebuje czasu, by przemyśleć każdą odpowiedź, nie potrafi improwizować i decydować spontanicznie. Pracuje nad znalezieniem złotego środka, asertywności, ale nie idzie jej to najlepiej.

Cechy szczególne: Przede wszystkim, jest całkowicie, niezaprzeczalnie i nieodwracalnie pozbawiona wzroku. Efektem są wyostrzone pozostałe zmysły i brak jakiegokolwiek pojęcia o kolorach. Wszystkiemu, czego nie może poczuć, przypisuje jakąś wartość emocjonalną, co uznaje za swego rodzaju grę. Niezależnie od pogody, jej futro pozostaje chłodne, Silee naturalnie ma też nieco niższą temperaturę ciała niż inne wilki.

Co bardziej spostrzegawcze osoby z jej otoczenia od czasu do czasu dostrzegą w jej towarzystwie pojedyncze sylwetki, znikające z pola widzenia, gdy spojrzy się na nie wprost.

Żywioł przewodni: nieznany

Żywioły: nieznane

Talenty: Fascynuje ją wszelaka muzyka - tylko czeka, aż nauczy się przemiany w człowieka i sama będzie mogła na czymś zagrać, w dodatku wprost marzy o odkryciu w sobie żywiołu z nią związanego. Poza tym cały czas szuka.

Słabe punkty: Naturalnie ma nieco niższą temperaturę ciała niż inne wilki, co utrudnia szybkie stwierdzenie gorączki i zwiększa podatność na przegrzania, zaś krótkie futro uniemożliwia swobodne działanie na mrozie - przedział odpowiednich dla niej temperatur jest zatem wąski. Jest permanentnie pozbawiona zmysłu wzroku - wiąże się to z trudnościami w przyswajaniu wiedzy i nieporozumieniami w kontaktach towarzyskich.

Jest dość słabej kondycji i zdrowia, drobna i bardzo szczupła. Nie pływa zbyt dobrze, za szybko się męczy, słaba w pojedynkach siłowych i biegach na długie dystanse - zdecydowanie jest piechurem. Szczególnie podatna na choroby układu oddechowego.

Straszliwie obawia się dźwięku drapania o takie powierzchnie jak tynkowana ściana czy szyba, a także pocierania o siebie kartkami papieru. Bardzo drażni ją dłuższy kontakt z piaskiem. W pierwszych miesiącach życia umiarkowanie niepokoją ją morskie głębiny i ciemności, później świadomość znalezienia się w sytuacji bez wyjścia, zarówno w sensie psychicznym, jak i fizycznym. Najbardziej boi się śmierci przez uduszenie i w okolicznościach, w których będzie wiedziała, że zawiodła.

Potrafi czytać: nie (0/2)

Potrafi pisać: nie (0/2)

Potrafi liczyć: nie (0/2)

Umiejętności:

Szybkość: 5

Wytrzymałość: 5

Siła: 4

Zwinność (giętkość): 2

Skoki: 4

Inteligencja: 30

Moc: 3,00

Rodzina: Leah jest jej przybraną matką, o czym jak na razie nie wie. Jest jeszcze Arkan, którego, pomimo znaczących różnic, traktuje trochę jak starszego brata

Głos Silenthar

Majątek:

• Punkty: 0
• SG: 0
• ZK: 0
• Bellos: 0
• Magiczne przedmioty: brak
• Rzadkie przedmioty: brak
• Wyjątkowe rośliny: brak
• Rzeczy znalezione w op.: Wyplatany kosz w którym spała przez pierwsze miesiące swojego życia i nie pierwszej już młodości, szaroniebieski koc, nadpalony na brzegach.

Punkty pożywienia: 50

Zdrowie: 100%

Historia przed dołączeniem: nieznana

Historia po dołączeniu: Jeszcze nic jej tu nie spotkało.

Właściciel: Errika

Yngvi

Wygląd: Drobna i szczupła wilczyca. Posiada długie futerko będące zawsze w lekkim nieładzie, które sama właścicielka nazywa artystycznym. Większość sierści jest śnieżnobiała, lecz na całym ciele można zauważyć różnokolorowe plamki. Idą one długim pasem po grzbiecie, aż do końca długiego i niezwykle puszystego ogona. Wśród łatek przeważają rude, lecz można zauważyć również sporo orzechowych czy cynamonowych. Znacznie mniejsze rozchodzą się jeszcze w okolicach łap i piersi. Kilka mikroskopijnych plamek znajduje się również na długich i smukłych uszach. Oczy Yngvi mają bladoniebieską, lodową barwę. Nos nieznacznie wpada w granat. Z łba wilczycy wyrastają długie, jasnorude włosy z tendencją do falowania. Poduszki jej łap są jasnoróżowe. Vi to naprawdę ładna samiczka.

Imię: Yngvi

Ksywki: Vi

Tytuł: Przybłęda (0)

Wiek: 2 lata

Rasa: magiczny wilk

Płeć: wadera

Status: A żeby to jeden...

Szuka opiekuna: nie

Charakter: Yngvi to prawdziwy wulkan energii. Świetnie odnajduje się w towarzystwie innych szczeniaków oraz dorosłych. Zawsze radosna, optymistyczna, wręcz naiwna z łatwością zjednuje sobie przyjaciół. Lubi angażować się w wilcze życie. Gdzie tylko coś się dzieje, tam nie może jej zabraknąć. Od zawsze wykazuje zainteresowanie muzyką. Często męczy swoją rodzinę, by wysłuchiwali jej śpiewu. Dodatkowo zawsze stara się namówić brata do śpiewania z nią w duecie. Lubi droczyć się z bliźniakiem. Chociaż sprawia wrażenie, że nic nie jest w stanie zepsuć jej nastroju, to rusza ją bardzo niesprawiedliwość oraz wykluczanie z grupy. Zależy jej, by wszyscy siebie tolerowali, więc gdy tylko wybuchają jakiekolwiek kłótnie, Yngvi wręcz musi się w nie zaangażować. Odznacza się sporą wrażliwością. Jest naiwna i dość głupiutka, lecz przy tym niezwykle pewna siebie. Nie przeszkadza jej bycie w centrum zainteresowania. Chce, żeby wszyscy ją lubili i bardzo przejmuje się tym, gdy ktoś za nią nie przepada. Jest bardzo kochliwa. Kreatywna i niecierpliwa.

Cechy szczególne: Granatowy nos oraz bladoniebieskie oczy. 

Żywioł przewodni: nieznany

Żywioły: nieznany

Talenty: Ma niezwykle dobre wyczucie rytmu oraz ładny głos. Z łatwością zjednuje sobie inne wilki. Lubi sztukę.

Słabe punkty: Nie ma głowy do nauki. Musi poświęcić trochę czasu, by przyswoić wiedzę. Skutkiem tego (oraz jej braku cierpliwości, co jest kolejną wadą) jej stopnie nie należą do najwyższych. Jest naiwna. 

Potrafi czytać: nie (0/2)

Potrafi pisać: nie (0/2)

Potrafi liczyć: nie (0/3)

Umiejętności:
Szybkość: 136 pkt.
Wytrzymałość: 98 pkt.
Siła: 96 pkt.
Zwinność (giętkość): 142 pkt.
Skoki: 123 pkt.
Inteligencja: 85 pkt.
Moc: 119,25 pkt.

Rodzina: Mama Torance, tata Asgrim, brat bliźniak Yvar

Głos Yngvi jako szczeniak i w wieku od około 1 roku i 11 miesięcy

Majątek:

• Punkty: 0
• SG: 0
• ZK: 0
• Belloss: 0
• Magiczne przedmioty: brak
• Rzadkie przedmioty: Medalion Giętkiego Kota (wcześniej należący do Asgrima)
• Wyjątkowe rośliny: brak
• Rzeczy znalezione w op.: brak

Punkty pożywienia: 50

Zdrowie: 100%

Historia po dołączeniu: Jak na razie brak.

Właściciel: Tina017/ulicznyksiadztomek@gmail.com

Yvar

Wygląd: Yvar jest jak na swój wiek dość wysokim szczeniakiem. W pierwszych miesiącach życia jest grubiutki. Z wiekiem nabiera muskulatury, przez co wygląda na starszego niż jest w rzeczywistości. Zwykle obojętny wyraz pyska również sprawia wrażenie, jakby gnieździła się w nim o wiele starsza dusza.

Większość jego ciała jest pokryta stosunkowo krótką sierścią o barwie skorupy orzecha włoskiego. Na prawej przedniej oraz tylnej lewej widnieją krótkie skarpetki zakrywające całe stópki o cynamonowym kolorze. Na lewej przedniej skarpetka sięga już łokcia. W ten sam kolor przechodzi również nieco bardziej puszysty od reszty ciała ogon oraz odziedziczone po ojcu łatki pod oczami w kształcie trójkątów. Uszy samczyka są w większości cynamonowe, lecz same końcówki przybierają czarną barwę. Z czoła z wiekiem zaczyna wyrastać coraz dłuższa grzywa, która powoli ciemnieje do - jakżeby inaczej - bardziej brązowawej barwy. Środki uszu, brwi oraz długi pas zaczynający się na szyi, przechodzą przez pierś i brzuch są o kilka tonów jaśniejsze. Yvar podobnie jak jego matka ma bladoniebieskie oczy przypominające swoim kolorem lód. Jednak w odróżnieniu od niej, te jego są o wiele chłodniejsze i spokojniejsze. Basiorek niemal zawsze porusza się nieco sztywno, jakby czuł się niezręcznie, co nie odbiega zbytnio od prawdy.

Imię: Yvar

Ksywki: Yv

Tytuł: Przybłęda (0)

Wiek: 2,5 roku

Rasa: magiczny wilk

Płeć: basior

Status: Yvar raczej unika przedstawicielek płci przeciwnej, więc zdecydowany brak.

Szuka opiekuna: nie

Charakter: Z reguły dość spokojny i milczący szczeniak. Rzadko udziela się w jakichkolwiek sporach, lecz kiedy już się tak wydarzy, chętnie robi użytek ze swoich zębów i pazurów. Stara się jednak nie zrobić nikomu zbytniej krzywdy. Ogółem samiec lubi bawić się w zapasy. Interesuje się obroną, sztukami walki oraz wilczą historią. To jego małe pasje. Gdy opowiada o dziejach przodków bądź ćwiczy walkę jego oczy zaczynają błyszczeć, a obojętny wyraz pyska zajmuje podekscytowany uśmiech. 

Yvar określa siebie jako realistę, choć wszyscy wokół z łatwością przypasowują go raczej do pesymistycznych poglądów. Nie jest zbyt pewny siebie, aczkolwiek nie pozwala się zanadto zdominować. Tak naprawdę jedyną osobą, która z a w s z e jest w stanie go do czegoś przekonać jest jego siostra bliźniaczka, Yngvi. W związku z tym, że jest nieznacznie starszy, wilk czuje się zobowiązany ją chronić. No i ma do niej pewną słabość. Basiorek boi się innych przedstawicielek przeciwnej płci. Sprawiają one, że czuje się niezręcznie i nie ma pojęcia co ze sobą zrobić. Zaczyna się jąkać i jak najszybciej ucieka w bardziej męskie towarzystwo. Nie jest specjalnie kreatywny. 

Cechy szczególne: Zdaje się zawsze nieco spięty. Posiada bardzo jasne oczy, przypominające kolorem lód oraz znajdujące się pod nimi cynamonowe plamki w kształcie trójkątów. Dobrze sobie radzi w zabawie w zapasy.

Żywioł przewodni: nieznany

Żywioły: nieznany

Talenty: Szybko uczy się przedmiotów związanych z obroną oraz atakiem. Z łatwością przyswaja historię. Po mutacji okazało się, że ma ładny i czysty głos.

Słabe punkty: Ma problemy z przedmiotami, które wymagają kreatywnego podejścia. Boi się waderek spoza rodziny i pająków. Mdli go, gdy znajduje się na pewnej wysokości. Nie przepada za wspinaczką; woli raczej stałą i płaską ziemię.

Potrafi czytać: nie (0/2)

Potrafi pisać: nie (0/2)

Potrafi liczyć: nie (0/3) 

Umiejętności:
Szybkość: 96 pkt.
Wytrzymałość: 138 pkt.
Siła: 156 pkt.
Zwinność (giętkość): 62 pkt.
Skoki: 83 pkt.
Inteligencja: 125 pkt.
Moc: 119,25 pkt.

Rodzina: Mama Torance, tata Asgrim, siostra bliźniaczka Yngvi.

Głos Yvara jako szczeniak i od wieku około 1 roku i 11 miesięcy

Majątek:

• SG: 0
• ZK: 0
• Belloss: 0
• Magiczne przedmioty: Medalion Ognistych Smoków
• Rzadkie przedmioty: Kamień Siwobrodego
• Wyjątkowe rośliny: 5 róż sprawiedliwości, 19 nocnych lilii, smocza róża
• Rzeczy znalezione w op.: brak

Punkty pożywienia: 50

Zdrowie: 100%

Historia po dołączeniu: Na razie brak.

Właściciel: Tina017/ulicznyksiadztomek@gmail.com

Naida

Wygląd: Naida jest niską i szczupłą waderką. Posiada gęste i puszyste futro, które przez jej lenistwo często jest splątane. Na lewych łapach oraz po prawej stronie głowy posiada białe łaty, reszta futra ma natomiast czarny kolor. Jej oczy mają błękitną barwę.

Imię: Naida

Ksywki: -

Tytuł: Przybłęda, Smakoszka Pływania (0)

Wiek: 2 lata i 6 miesięcy

Rasa: magiczny wilk

Płeć: wadera

Status: wolna

Stanowisko: patrol naziemny

Charakter: Naida to nadzwyczaj głośna i energiczna osoba. Bardzo szybko się rozprasza. Jest strasznie ciekawska, co może być dla innych trochę uciążliwe. Przez niecierpliwość zdarza się jej najpierw działać, a dopiero później myśleć. Tam gdzie Naida, tam i kłótnia.

Cechy szczególne: Kiedy rozmawia z kimś ważniejszym bądź budzącym jej respekt, zazwyczaj stara się unikać kontaktu wzrokowego. Mimowolnie uśmiecha się kiedy jest zestresowana lub kłamie. Zazwyczaj można ją usłyszeć już z daleka, ponieważ często krzyczy. Ma irytujący głos.

Żywioł przewodni: woda

Żywioły: woda

Talenty: Potrafi oddychać pod wodą. Jest nadzwyczaj dobra w irytowaniu innych wilków.

Słabe punkty:

- ma lęk wysokości, którego chce się za wszelką cenę pozbyć (choć nie idzie jej to za dobrze)

- jest bardzo niecierpliwa

- nie lubi, kiedy ktoś jej rozkazuje, chociaż zazwyczaj stara się tego nie okazywać

- jest zapominalska

- uwielbia się wdawać w kłótnie

Potrafi czytać: nie (0/2)

Potrafi pisać: nie (0/2)

Potrafi liczyć: nie (0/3)

Umiejętności:

Szybkość: 12 pkt.

Wytrzymałość: 5 pkt.

Siła: 3 pkt.

Zwinność (giętkość): 10 pkt.

Skoki: 10 pkt.

Inteligencja: 10 pkt.

Moc: 3,00 pkt.

Rodzina: nieznana

Głos Naidy

Majątek:

• Punkty: 0
• SG: 0
• ZK: 0
• Belloss: 0
• Magiczne przedmioty: brak
• Rzadkie przedmioty: brak
• Wyjątkowe rośliny: 5 bursztynów
• Rzeczy znalezione w op.: brak

Punkty pożywienia: 50

Zdrowie: 100%

Historia przed dołączeniem: Od urodzenia należała do małej watahy. Nie było tam innych wilków w jej wieku, więc zazwyczaj spędzała czas samotnie. Rodzice zawsze kazali jej być we wszystkim tą najlepszą i często porównywali ją do dorosłych. Będąc pod ciągłą presją, jaką wywoływali na niej rodzice - w wieku 10 miesięcy postanowiła uciec z watahy. Od tamtego momentu błądziła samotnie po świecie, aż do dnia, kiedy to została znaleziona przez jednego ze smoków na których podróżowała Wataha Magicznego Kruka. Ten myśląc, iż należy ona do watahy - zabrał ją ze sobą.

Historia po dołączeniu: Jeszcze nie miała okazji przeżyć żadnych przygód. Jedynie kłótnie, dramy i problemy z drzewami.

Właściciel: karube1@wp.pl