niedziela, 2 sierpnia 2020

Firia

Wygląd: 


Imię: Firia
Ksywki: Lava (jej ulubione), Fire, Firi (to ostatnie zarezerwowane tylko dla rodziny i przyjaciół)
Tytuł: Przybłęda (0)
Wiek: 9 miesięcy
Rasa: Magiczny wilk
Płeć: Wadera
Status: Na szukanie miłości jeszcze przyjdzie czas
Szuka opiekuna: nie
Stanowisko: Uczennica
Charakter: Kiedy może, pozostaje w okolicy dobrze poznanych miejsc. Bardzo boi się nowych sytuacji, a także obcych. Nie lubi być w centrum uwagi. Można powiedzieć, że silnie działają w niej instynkty przetrwania; albo "walczy" albo ucieka. Nie lubi samotności; woli towarzystwo brata lub rodzica, ewentualnie przyjaznego odmieńca. Jest ciekawa świata, ale z podanych wcześniej powodów zamiast sama wszystko odkrywać, zadaje multum pytań. Jak wiele maluchów, jest bardzo uparta. Jeśli coś jej nie pasuje, odmawia ruszenia się z miejsca; nie tłumacząc nawet o co chodzi. Jest też pamiętliwa i obrażalska. Tata jednak próbuje ją nauczyć, że nie warto się kłócić, a co dopiero mścić.
Cechy szczególne: Temperatura jej ciała jest nieco wyższa, niż u innych wilków; Firii było wiecznie zimno, dlatego zawsze nosi na sobie jakieś ciepłe okrycie. Poduszki łap wadery są wiecznie gorące; czasem mogą zostawić na roślinach przypalone ślady. Kiedy używa magii, jej oczy zmieniają kolor z zielonego na złoty.
Żywioł przewodni: Nieznany, ale rodzice zgadują, że będzie to ogień.
Żywioły: Nieznane
Talenty: Jest odporna na wysokie temperatury. Od małego pokazywała, że potrafi naprawdę głośno krzyczeć i mocno gryźć. Dobrze jej wychodzi kopanie dołków w piasku.
Słabe punkty: Jest bardzo bojaźliwa, jeśli ma do czynienia z czymś nowym/kimś obcym. Ze względu na żywioł, źle znosi niższe temperatury. Zostawiane na roślinności przypalone ślady nie ułatwiają ukrycia się w lesie przed wrogiem. Nie może dotknąć wody poduszkami łap; sprawia jej to ból. Bardzo łatwo ją nastraszyć bądź sprowokować do ataku. Dopiero uczy się wyzbyć szczenięcej naiwności. 
Potrafi czytać: nie (0/2)
Potrafi pisać: nie (0/2)
Potrafi liczyć: nie (0/3)
Umiejętności:
szybkość:
wytrzymałość:
siła:
zwinność:
skoki:
inteligencja:
moc:
Rodzina: Mama Lind, tata Crane, przyrodni brat Morgan
Majątek: 
  • Punkty: 0
  • SG: 0
  • ZK: 0
  • Bellos: 0
  • Magiczne przedmioty: brak
  • Rzadkie przedmioty: brak
  • Wyjątkowe rośliny: brak
  • Rzeczy znalezione w op: Specjalnie przerobiona przez jej mamę puchowa kurtka.
Punkty pożywienia: 50
Zdrowie: 100%
Historia po dołączeniu: Nie miała jeszcze okazji przeżyć żadnych przygód.

czwartek, 9 lipca 2020

Gavriel

Wygląd: Gavriel już na pierwszy rzut oka wygląda na osobnika o ironicznym poczuciu humoru. Jego ciemne oczy błyskają złośliwie przy każdym spotkaniu z innym wilkiem. Kiedy jednak używa mocy jaśnieją i przybierają określony kolor.
Jest basiorem średniego wzrostu. Jego futro jest ciemne, praktycznie czarne. W kilku miejscach na jego ciele przechodzą plamki oraz paski jaśniejszego lub ciemniejszego odcienia. Na jego grzbiecie znajduje się ciemna plama, zmieniająca kolor zależnie od używanej mocy (kolor jest wówczas ten sam co oczu, lecz znacznie bledszy i przypominający raczej mieniące się galaxy). Niewielu zauważa, że kolor zmieniają także poduszki jego łap.

Imię: Gavriel
Ksywki: -
Tytuł: Przybłęda, Tęskny innego świata (0)
Wiek: 2 lata i 10 miesięcy, ale fizycznie o pół roku mniej
Rasa: magiczny wilk
Płeć: basior
Status: wolny
Szuka opiekuna: nie
Stanowisko: uczeń
Charakter: Gavriel jest chodzącą zagadką. Nie ważne z kim rozmawia, zawsze potrafi odwrócić kota ogonem. Współrozmówca kończy z przygłupim i bardzo zdezorientowanym wyrazem twarzy, a  sam Gavriel z triumfalnym uśmieszkiem. To wszystko wynika z jego zdolności blefowania oraz zamiłowania do zabawy słowem. Umiejętnie przy tym wykorzystuje swoją wiedzę oraz udawania, że wie rzeczy których... w rzeczywistości nie wie. Aby nie wyszło to na jaw, stara się czym prędzej nadrobić zaległości (byle poza wzrokiem większego grona wilków). To też przyczynia się do tego, iż Gavriel pracuje umysłowo ciężej, niż przeciętny wilk. Dla zdobycia potrzebnej mu wiedzy jest skłonny do sporych poświęceń.
Stara sobie przypiąć łatkę najmądrzejszego wilka w watasze. Sprawia wrażenie niezwykle zarozumiałego i egoistycznego. W praktyce jednak jest osobnikiem niezwykle chaotycznym, który unika walki innej, niż jedynie słownej. Czasem sam wzbudza w innych gniew, jednak nie zawsze jest to jego zamiar. Preferuje zagubienie i poczucie ogłupienia ze strony drugiego wilka.
Uwielbia nabywać znajomości i wykorzystywać je. Gavriel z całą pewnością intryguje i nakłania do konkurowania. Jest to jego główny zamiar... lecz nikomu o tym nie powie. Jest skryty i nigdy nie dzieli się swoimi prawdziwymi odczuciami. Posługuje się kłamstwami tak samo często jak prawdą. Postawić granicę pomiędzy tym, co jest faktem, a co fikcją potrafi tylko ktoś, kto go doskonale zna... czyli nikt z Watahy Magicznego Kruka. Z tego też powodu Gavriel korzysta jak tylko może ze swojego (powstałego przypadkiem) autorytetu.
Cechy szczególne: Duże ciemne oczy (oraz grzbiet) zmieniające kolor zależnie od używanej mocy. Używając podstawowej wersji broni oczy, grzbiet oraz sama broń mają kolor intensywniej zieleni. Jeśli jednak wplata w to właściwości innych żywiołów (czego jeszcze nie poznał i pewnie jeszcze trochę mu to zajmie) mogą mieć też wiele innych odcieni - błękitne od wody, bladofioletowe od powietrza, krwistoczerwone od ognia i karmelowe od ziemi.
Żywioł przewodni: magia
Żywioły: magia
Talenty: Wszyscy w otoczeniu Gavriela w ramach uproszczenia nazywają żywioł, którym włada Gavriel magią. W rzeczywistości jest to dość interesująca hybryda żywiołów bojowych - Gavriel potrafi przywołać i użyć w przeciągu kolejnych kilku sekund dowolnie wybraną przez niego broń. Pociski znikają wraz z bronią, lecz uszkodzenia zostają. Używanie tych zdolności wymaga od Gavriela nie lada refleksu oraz wysiłku. Ponadto może przywoływać tylko broń, którą już doskonale zna i potrafi się nią posługiwać.
Słabe punkty:
- jego moc jest niezwykle trudna, przez co i również bardzo słaba w porównaniu z innymi wilkami. Jedynie przy odpowiednim treningu i latach praktyki byłby zdolny wykorzystać ją w pełni.
- jest bardzo niezdarny
- nie umie polować
Potrafi czytać: tak
Potrafi pisać: nie (0/2)
Potrafi liczyć: nie (0/3)
Umiejętności:
szybkość: 6 pkt.
wytrzymałość: 6 pkt.
siła: 5 pkt.
zwinność (giętkość): 5 pkt.
skoki: 3 pkt.
inteligencja: 45 pkt.
moc: 5,00 pkt.
Rodzina: Mama Suzanna. Kto jest ojcem wie tylko Gavriel i część z jego wyżej postawionych znajomych. Nie są jednak skłonni do dzielenia się tą informacją.
Majątek:
  • Punkty: 0
  • SG: 0
  • ZK: 0
  • Belloss: 0
  • Magiczne przedmioty: brak
  • Rzadkie przedmioty: brak
  • Wyjątkowe rośliny: brak
  • Rzeczy znalezione w op.: brak
Punkty pożywienia: 50
Zdrowie: 100%
Historia przed dołączeniem: Gavriel raczej nieszczególnie chętnie dzieli się swoją historią. Płynnie zmienia temat i skupia się na najbardziej interesujących elementach, które może i brzmią abstrakcyjnie, lecz ostatecznie okazują się prawdziwe.
Pewne jest, że Gavriel uczył się od najlepszych. Zna wiele sztuczek oraz posiada imponującą wiedzę na temat teorii walki. Utrzymuje, że uczył się od tych samych osób, co rodzina królewska, albo - jak czasem mawia - "nawet jeszcze lepszych". Wspominał również, że gdyby został w Białym Królestwie byłby... wiedźminem.
Pewne jest, że wiele czasu spędzał w karczmie Elvina, obserwując przebywające tam wilki i starając się zapamiętać jak najwięcej szczegółów na ich temat. Wiadomo też, że mieszkał w zupełnie innym miejscu. Nie ma za to pewności, gdzie dokładnie.
Gavriel mawia, że ma znajomości w Białym Królestwie. Rzadko kiedy jednak precyzuje, jakie dokładnie i skąd, przez co może brzmieć to jako zwykłe przechwałki. Przy pierwszej lepszej wizycie w Białym Królestwie okazuje się jednak, że praktycznie każdy, do kogo zagaduje Gavriel, doskonale go zna, włączając w to samą władzę Białego Królestwa. Sprawia wrażenie... miejskiego celebryty.
Historia po dołączeniu: Nie miał okazji przeżyć żadnych przygód... jeszcze.
Właściciel: Avrille

Po przemianie: Jako człowiek Gavriel jest przeciętnego wzrostu chłopakiem. Ma krótkie, bardzo grube włosy koloru głębokiej czerni. Zwijają się w dość chaotyczne loki i fale. Trudno je ujarzmić. Powtarza, że prawdopodobnie zapuści je w najbliższych latach. Jego twarz jest owalna, o mocno zarysowanej brodzie. Ma pełne usta i prosty nos. Jego duże, ciemne oczy przyciągają wzrok. Są też często podkrążone. Kolejną cechą szczególną jest jego naturalnie ciemniejsza karnacja.
Ubiera się wygodnie, ale jednocześnie schludnie. Preferuje stonowane kolory.

sobota, 13 czerwca 2020

Wilat

Wygląd: Wilat jest niewielkim (70 cm w kłębie) basiorem. Jego szare, pręgowane futro kontrastuje z białym podbrzuszem. Jest ono gęste i zwykle nieco rozczochrane. Na jego łapach widoczne są ciemniejsze runy, które co kilka tygodni święcą się na zielono. Ogon stanowi pośrednik między długim i cienkim kocim ogonem a krótszym, bardziej puszystym ogonem wilczym.
Lineart od ThisAccountIsDead462 na DeviantArt, kolory są właścicielki Wilata.

Imię: Wilat
Ksywki: Wil
Tytuł: Przybłęda, Sojusznik Ziemi (0)
Wiek: 5 lat
Rasa: hybryda
Płeć: basior
Status: wolny
Stanowisko: wojownik
Charakter: Wilat jest zrównoważonym wilkiem. Stara się zawsze zachować zimną krew, choć nie zawsze mu się to udaje. Nie ukrywa emocji jak robią to niektóre wilki. Jest szczery do bólu i rzadko broni swoich racji, nawet gdy mógłby na tym skorzystać. W przypadku obcych nieco chłodny, ale im więcej czasu się z nim spędza, tym bardziej się otwiera. Za najlepszym przyjacielem skoczyłby nawet do bardzo, bardzo mokrej wody. Uwielbia szczeniaki. Może to dlatego, że sam zachowuje się jak szczeniak? Co kilka tygodni miewa zawroty głowy i jest nie w sosie. Jest to spowodowane świeceniem dziwnych run na jego łapach. Lepiej się wtedy do niego nie odzywać, chyba że chce się zaryzykować bolesne zadrapanie po nosie.
Cechy szczególne: Co kilka nocy na runy na jego łapach zaczynają się świecić na zielono. Nie wie, dlaczego tak się dzieje. Potrafi chować pazury. Rozumie język kotowatych i nie boi się ich.
Żywioł przewodni: natura
Żywioły: natura
Talenty: Nieźle jak na wilka chodzi po drzewach. I w przeciwieństwie do wilka, robi to bez wyraźnej potrzeby. Kto mu zabroni? Jego magiczne moce nie są na razie jakieś powalające, ale może sterować wzrostem niewielkich roślin, na przykład krzewów i kwiatów.
Słabe punkty: Robi coś, zanim o tym pomyśli. Ciągle się gdzieś spieszy, co niemal nigdy nie wychodzi mu na dobre. Nie lubi wody (chociaż to marne określenie. To tak, jakby powiedzieć, że podczas 40-stopniowego upału jest trochę ciepło)
Potrafi czytać: nie (0/2)
Potrafi pisać: nie (0/2)
Potrafi liczyć: nie (0/3)
Umiejętności:
szybkość: 20 pkt
wytrzymałość: 5 pkt
siła: 10 pkt.
zwinność (giętkość): 30
skoki: 10 pkt.
inteligencja: 5 pkt.
moc: 10,00 pkt.
Rodzina: Najbliższym mu zwierzęciem był Kitkat z bandy dzikich kotów. Wil nie wie, co się z nim stało, ale najprawdopodobniej został adoptowany przez ludzi. Imienie matki nawet nie poznał.
Majątek:

  • Punkty: 0
  • SG: 0
  • ZK: 0
  • Belloss: 0
  • Magiczne przedmioty: brak
  • Rzadkie przedmioty: brak
  • Wyjątkowe rośliny: brak
  • Rzeczy znalezione w op.: Wyschnięty, stary liść z pyska jego wilczej matki. Mimo upływu tylu lat wciąż się nie rozpadł, a Wilat zawsze ma go przy sobie.
Punkty pożywienia: 50
Zdrowie: 100%
Historia przed dołączeniem: Wilat urodził się na wysypisku w zapomnianym lesie. Urodziła go samotna wadera wygnana z watahy. Kilka godzin po porodzie zmarła, a bezbronny Wilat wziął jedyne, co mu po niej pozostało — wyschnięty liść z jej pyska — i wyruszył na poszukiwanie domu. Zaopiekowała się nim i wykarmiła go banda zdziczałych kotów, które widząc jego podobieństwo do kota, zaakceptowała go na kilka tygodni. Po tym porzuciła go, ale Wil wiedział już, jak przetrwać. Kolejne trzy lata spędził na unikaniu dzikich psów, hyclów zapuszczających się w głąb lasu, polowaniu i zacieśnianiu więzi z naturą. Kilka dni przed odnalezieniem Watahy Magicznego Kruka miał wizję. Wtedy zrozumiał, że nie jest zwykłym kotem czy wilkiem, a hybrydą. Od tamtego czasu co kilka tygodni w nocy runy na jego łapach zaczynają się świecić na zielono.
Historia po dołączeniu: Jeszcze nie miał okazji przeżyć żadnych przygód.